1486 erteilte der Herzog von Jülich fünf Gemünder Bürgern die Konzession zum Bau einer Eisenhütte.
Im 16. Jahrhundert blühte das Werk. Mehrere tausend Karren Erz und Holzkohle rollten jährlich durch Gemünd. Hier wurde durch Ausschmelzen von Erz und Recken (Ausschmieden) des Roheisens – Schleidener Talsarbeit genannt – qualitativ hochwertiges Schmiedeeisen gewonnen.
Krieg und Notzeiten brachen dann herein, die Anlage lag still und zerfi el. Nach dem Wiederaufbau blühte die Eisenerzeugung nur nochmals kurz während der Napoleonischen Herrschaft. Bald darauf erlosch das Hüttenfeuer für immer.
Gemünder Ironworks
In 1486, the Duke of Jülich granted five Gemünd citizens the right to build an ironworks.
In the sixteenth century, the works really flourished, and more than a thousand wagons rolled through Gemünd each year carrying iron ore and charcoal. Here wrought-iron of a very high quality was produced, using a particular forging process on the pig-iron known as Schleidener Valley Work.
Then came war and hard times, and the works stopped production and fell into disrepair. After the rebuilding of the plant during the time of Napoleonic control, ironmaking flourished again for a short while. But soon afterwards, the factory fires were extinguished for ever.
Gemünder Ijzersmelterij
In 1486 kregen vijf Gemünder burgers toestemming van de Hertog van Jülich, een ijzersmelterij te bouwen.
In de 16e eeuw floreerde deze smelterij, waardoor jaarlijks duizenden karren met erts en houtskool door Gemünd rolden. Hier werd door het smelten van erts en „Recken“ (= smeden) van ruw ijzer kwalitatief hoogwaardig smeedijzer gewonnen. Dit alles werd de „Schleidener Talsarbeit“ genoemd.
Oorlog en slechte tijden legden de fabriek stil en deze verviel. Na de wederopbouw bloeide de ijzerproductie nogmaals kort op gedurende de tijd van Napoleon. Kort daarna doofde het vuur in de fabriek voor altijd.
Gemünder Hütte – Fonderie de Gemünd
La flèche rouge indique le Hermann-Kattwinkel-Platz, où se trouvait la fonderie de Gemünd.
La photo à gauche, sur laquelle on voit les maisons à colombages, permet un regard dans une ruelle telle qu’elle se présentait à l’époque.
En 1486, le Duc de Jülich accorde aux citoyens de Gemünd l’autorisation de construire une usine sidérurgique.
L’usine a connu une époque florissante au 16ième siècle. D’une année à l’autre, plusieurs milliers de charrettes chargées de minerai et de charbon de bois traversaient le bourg. C’est là où on produisait, par la fonte et le travail des forgerons, un fer forgé de qualité supérieure, connue sous le nom de ‚Produit de la Vallée de Schleiden’.
Après survenaient des temps de guerre et de détresse; la production a été arrêtée et les ateliers tombaient en ruine. Suite à un relèvement durant l’époque napoléonienne, l’industrie sidérurgique se réactivait pour un certain temps. Peu après, le feu de forge s’est éteint pour toujours.